رهنمود
شايد شما هم يادتان بيايد، چند سال پيش، وقتي يک دختر بي‌حجاب در خيابان مي‌ديديد، کلي تعجب مي‌کرديد و آن روز در خانه فقط حرف از آن بود و حجاب و… چه‌قدر زود آن دوران گذشت و جاي ما با آن‌ها عوض شد!
چه‌قدر زود همه چيز را فراموش کرديم، شعارهاي دبستانيمان را: «زن در حجاب چون گوهري است در صدف.» شعرهاي كتاب‌ها: «اي زن به تو از فاطمه(س) اين‌گونه خطاب است، ارزنده‌ترين زينت زن حفظ حجاب است.» نوشته‌هاي روي ديوارها: «نکند خون شهدا فرش راه ما شود…» و…
گفتم شهيد! يعني اگر شهدا زنده بودند و اين چيزها را مي‌ديدند، چه مي‌كردند؟! مگر در ظاهر، غير از اين بود که براي گرفتن مرزها و پس گرفتن شهرهايمان رفتند، اما آيا واقعاً هدفشان اين بود؟
شهيد «رجايي» در زمان رياست جمهوريش گفته بود: «خواهران ما در حالي‌که چادر خود را محکم برگرفته‌اند و خود را هم‌چون فاطمه(س) و زينب(س) حفظ مي‌کنند، هدف‌دار در جامعه حاضر شده‌اند.»
کساني‌که اين روزها از فساد شکايت مي‌کنند، در حالي‌که حتي روسريشان را درست بر سر نمي‌کنند و زمين و زمان را مقصر مي‌دانند، پاسخشان را از کلام شهدا بشنوند:
«شما خواهران و مادرانم! حجاب، شما را از فساد، به سوي معنويت و صفا مي‌کشاند.»
