به وبلاگ مدرسه علمیه معصومیه شهرضا خوش آمدید

مصاحبه با سرکار خانم شهین معرفت معاون آموزش مدرسه علمیه معصومیه(س) خواهران شهرضا
نقش علما در تبیین، توجیه، هدایت و گفتمان‌سازی قانون اساسی و دیگر قوانین موضوعه کشور در منابر، مجالس وعاظ و خطابه کلاسها و همایش‌های آموزشی و علمی، ایام الله و مناسبت‌های سیاسی، فرهنگی نقش اساسی و تعیین کننده است. فرهنگ سازی علما و روحانیون از قانون اساسی به منزله سند میثاق ملی و مرجع و محور سیاسی و حقوقی وحدت ملی ایرانیان، می‌تواند در گفتمان قانون گرایی و پایبندی آحاد جامعه به قانون اساسی و ایجاد روح همگرایی ملی و کارآمدی حاکمیت دینی نقش تعیین کننده داشته است.
از آنجا که روحانیت به مسائل دینی آشنا هستند، حضور آنها در صحنه های سیاسی لازم است. اگر فلسفه اصلی و کارکرد مطلوب روحانیت را «تلاش علمی، تربیتی و اجتماعی برای دینی کردن جان و جهان بشری» بدانیم، حضور روحانیت در قدرت شیعی نیز باید در همین راستا تبیین و تعیین گردد.
با توجه به اینکه پایه گذاری نظام جمهوری اسلامی ایران از ابتدای امر بر اساس مبانی اسلامی و قوانین و احکام دین مبین اسلام بوده است، حضور روحانیت در مجلس و سایر صحنه های سیاسی، به عنوان متخصصان دین امری ضروری است. از ابتدای شکل گیری مجلس شورای اسلامی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همواره بخشی از نمایندگان مردم را در جایگاه قانون گذاری قشر روحانیون تشکیل داده اند اما برخی آمارهای مقایسه ای در بررسی مجلس در ادوار مختلف، حاکی از کاهش حضور روحانیون در این عرصه است.
نکته دیگر اینکه درسال های پس از انقلاب مردم به روحانیت اعتماد خوبی داشته اند و این نشان می دهد مردم تشخیص صحیحی داشته اند، از اعتماد به این قشر ضرر نکرده اند و مدافعان خوبی برای نظام و راه امام و شهدا خواهند بود.
روحانیت شیعه در طول تاریخ با مختصات خاص خود همواره به عنوان حلقه وصل مردم و حوزه و حوزه قدرت سیاسی چه در انعکاس انتظارات عمومی، و هدایت افکار عمومی و نظارت همگانی بر عملکرد دولتمردان و جلوگیری از فساد در انحراف آنان و آشنایی مردم به وظایف خود و چه در تعدیل خواسته‌های مردمی و انعکاس خواسته‌های دولتمردان به بدنه آحاد جامعه، در ادوار تاریخ ایران، خصوصاً در مقاطعی که یک روحانی در جایگاه قدرت سیاسی حضور ملموس‌تری داشته است، این نقش آشکارتر بوده است.
در طول ساليان پس از پيروزي انقلاب اسلامي يكي از كاركردهاي روحانيت و علما، ارائه راهكارهايي براي تقويت كارآمدي دستگاها جرايي در كشور و رفع مسايل و نيازمندي‌هاي مردم وافزايش رضايت آنان و در نتيجه افزايش همگرايي ملي است.
به غیر از اولین دوره مجلس، حضور روحانیون سال به سال در مجلس به عنوان نمایندگان مردم کمتر شد و درحال حاضر شاید دو تا ده درصد از نمایندگان مجلس را روحانیون تشکیل می دهند که این امر باید مورد بررسی و بازبینی قرار گیرد.
مجلس اول بیش از هفتاد درصد نمایندگان را روحانیت تشکیل می داد اما متاسفانه تعداد روحانیون به نسبت دوره های اولیه مجلس بسیار کم شده که شاید دلیل این امر این است که روحانیون تشخیص داده اند در جایگاه های دیگری مانند علمی و پژوهشی تاثیرگذار باشند.
در انتخابات به خصوص مجلس که از بدو انقلاب تاکنون که چندین دوره برگزار شده است، لازم است افراد متدین و متخصص در جایگاه نمایندگی قرار گیرند که مردم نیز تاکنون به همین شکل افراد را انتخاب کرده اند.
بدون شک حضور قشر روحانی به جهت آنکه در بین مردم از اعتماد بیشتری برخوردارند، در جایگاه قانون گذاری و دفاع از مردم اهمیت به سزایی دارد لذا معتقدم در مجلس و شوراهای محلی بخشی از نیرو را باید نیروهای روحانی و متفکر تشکیل دهد تا بتواند در جهات شرعی و حقوقی به مردم و سایر افراد کمک فکری دهد و در مصوبات و وضع قانون تاثیر گذار باشد.