نماز پیامبران
امام صادق علیه السلام: هنگامى که آدم علیه السلام از بهشت فرود آمد، لکّه اى سیاه در صورتش پیدا شد و سر تا پایش را گرفت. گریه و اندوه آدم، از پدیدار شدن آن، طولانى شد. جبرئیل علیه السلام نزد آدم آمد و به او گفت: اى آدم! چرا مى گریى؟
گفت: از این لکّه سیاهى که در من پیدا شده است.
جبرئیل گفت: اى آدم! برخیز و نماز بخوان که این، وقت نماز اوّل است.
آدم برخاست و نماز خواند و آن لکّه تا گردنش از میان رفت. جبرئیل در وقت نماز دوم آمد و گفت: اى آدم! برخیز و نماز بخوان که این، وقت نماز دوم است.
آدم برخاست و نماز خواند و لکّه تا ناف آدم از میان رفت. سپس جبرئیل در وقت سوم آمد و گفت: اى آدم! برخیز و نماز بخوان که این، وقت نماز سوم است.
آدم برخاست و نماز خواند و لکّه تا زانوانش از میان رفت. آن گاه جبرئیل در وقت نماز چهارم آمد و گفت: اى آدم! برخیز و نماز بخوان که این، وقت نماز چهارم است.
آدم به نماز برخاست و لکّه تا [روى] پاهایش از میان رفت. جبرئیل در وقت پنجم نیز آمد و گفت: اى آدم! برخیز و نماز بخوان که این، وقت نماز پنجم است.
او برخاست و نماز خواند و لکّه از میان رفت و آدم نیز خدا را حمد و ثنا گفت.
جبرئیل گفت: اى آدم! فرزندانت در این نمازها مانند تو و این لکّه سیاه هستند. هر کس از فرزندانت که پنج نماز در هر شبانه روز بخواند، از گناهانش بیرون مى آید، همان گونه که تو از این لکّه پیراسته شدى.
بحار الانوار، ج 11، ص166
