به وبلاگ مدرسه علمیه معصومیه شهرضا خوش آمدید

1- موعظه پنهانی:

هر کس برادر مؤمن خویش را در پنهانی موعظه کند،شخصیت او را آراسته است و اگر وی را آشکارا و در حضور دیگری اندرز دهد،از شخصیت او کاسته و او را تحقیر نموده است.(تخف العقول، ص 489)

2-اعتدال در بخشش:

بذل و بخشش اندازه ای دارد،اگر از آن اندازه بگذرد اسراف محسوب می شود.(انوار البهیه،ص318)

3-ارزش تفکر:

عبادت حقیقی به بسیاری نماز و روزه نیست؛هماناعبادت حقیقی،تفکر بسیار در امر خداوند است.(تحف العقول،ص 488 و 489)

4-عزت واقعی:

هیچ عزیزی حق را ترک نکرد مگر اینکه ذلیل شد و هیچ ذلیل و خواری به سوی حق نرفت مگر اینکه عزیز گردید.

5-خواسته های ذلت آور:

چه زشت است برای مؤمن که به دنبال خواهشی برود که او را ذلیل و خوار می کند.