به وبلاگ مدرسه علمیه معصومیه شهرضا خوش آمدید

4 وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ نِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَا وَ الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ کَرِیمَةٌ وَ الْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ وَ الْفِکْرُ مِرْآةٌ صَافِیَةٌ

موضوع حکمت 4 نهج البلاغه

««شناخت ارزش هاى اخلاقى

(اخلاقى، سیاسى، اجتماعى)»»


امام علیه السّلام (در ستودن خوشنود بودن بقضاء و دانائى و خوهاى پسندیده و اندیشه) فرموده است

1- رضا و خوشنود بودن بقضاء نیکو همنشینى است (همانطور که همنشین شخص را در رفاه و آسایش دارد، خوشنود بآنچه خداوند خواسته در رفاه و آسایش مى باشد)
2- و دانائى میراثى است شریف و گرامى (که بهر که چنین ارثى برسد کلید سعادت و نیکبختى را دریافته)
3- و خوهاى پسندیده زیورهایى است تازه و نو (که کهنه نمى شود)
4- و اندیشه (در هر کارى مانند) آیینه صاف و پاک است (که اندیشه کننده به سود و زیان کار بر مى خورد).

( ترجمه وشرح نهج البلاغه(فیض الاسلام)، ج 6 ، صفحه ى 1091)