جمال عسکری
01 اسفند 1391
باز گیتى روشن آمد از جمال عسکرى
ماه گردون شد خجل پیش هلال عسکرى
موكب اجلال او چون شد پدید از گرد راه
محور آمد هر جلالى در جلال عسکرى
هادى دین مى برد دست دعا پیش خدا
چشم حق بینش چو مى بیند جمال عسکرى
من چو گویم در مقام و حسن این كودك كه هست
منطق پیر خرد مات از كمال عسکرى
تا تقرّب بر خدا جویند خلق نه فلك
روبد هر یك بامژه گرد نعال عسکرى
عصمت زهرا عیان از چهره زیباى او
خصلت حیدر ببینى در خصال عسکرى
رشك كوثر بُرد از لعل لب جانبخش او
ماه گردیده خجل از خط و خال عسکرى
گلشن جاوید گردد هر زمین شوره زار
چون ببیند موكب فرخنده فال عسکرى
دانش سرشار او تا كرد تفسیر كتاب
عالمى سیراب گردید از زلال عسکرى