فضیلت ماه رمضان
ماه رمضان ماه خداوند، ماه نزول قرآن و از شریف‌ترین ماه‌های سال است.
در این ماه درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می‌شود،
و عبادت در یکی از شب‌های آن ( شب قدر ) بهتر از عبادت هزار ماه است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در خطبه شعبانیه خود درباره فضیلت و عظمت ماه رمضان فرموده است:
«ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است؛
ماهی که نزد خداوند بهترین ماه‌ها است؛
روزهایش بهترین روزها، شب‌هایش بهترین شب‌ها و ساعاتش بهترین ساعات است.
بر مهمانی خداوند فرا خوانده شدید و از جمله اهل کرامت قرار گرفتید.
در این ماه، نفس‌های شما تسبیح، خواب شما عبادت، عمل‌هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب است.
پس با نیت‌ای درست و دلی پاکیزه، پروردگارتان را بخوانید تا شما را برای روزه داشتن و تلاوت قرآن توفیق دهد.
بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد.
با گرسنگی و تشنگی در این ماه، به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید.»
آن گاه پیامبر اکرم وظیفه روزه‌داران را برشمرد و از صدقه بر فقیران،
احترام به سالخوردگان، ترحم به کودکان، صله ارحام، حفظ زبان و چشم و گوش از حرام،
مهربانی به یتیمان و نیز عبادت و سجده های طولانی، نماز، توبه، صلوات،
تلاوت قرآن و فضیلت اطعام در این ماه سخن گفت.
نماز شب در قبر
عمليات پيروزمندخيبر در جزيره ى مجنون در جريان بود، قراربود پس ازشكستن خط ، يگان ما كه در سه
راه فتح مستقر بود به سمت بصره پيشروى كند. دشمن بعثي با آگاهي نسبى از اين اخبار،دست به
مقاومت شديد زد و علاوه بر جنگ رواني شديد و بمباران ها وحملات شديد شيميايي، با آنچه داشت
شبانه روز آتش بر سررزمندگان ريخت.
دراين ميان دو برادر به نام هاى حسين و ابوالفضل قربانى با حالات معنوى خود كل گردان را متاثر كرده و
چون خورشيدى فروزان نورافشانى مىكردند. اين دو برادر شهيد، فارغ ار حوادث و هرآنچه اتفاق میافتاد
درهر مكانى كه يگان مستقر مي شد، قبرى حفرمي كردند وبه خصوص در شب ، نمار مي خواندند.
هركسي كه بيدارمى شد، آن دو را در حال مناجات و نماز مى ديد. چقدر زيبا بود توجه به معبودشان .
روایتی از امام رضا (ع) در باره محرم
شيخ صدوق (ره) در امالي از ابراهيم بن ابي المحمود روايت كرده كه حضرت امام رضا عليه السلام فرمودند همانا ماه محرم ماهي بود كه اهل جاهليت قتال در آن ماه را حرام مي‌دانستند و اين امت جفا كار خونهاي ما را در آن ماه حلال دانستند و هتك حرمت ما كردند و زنان و فرزندان ما را در آن ماه اسير كردند و آتش در خيمه‌هاي ما افروختند و اموال ما را غارت كردند و حرمت حضرت رسالت (ص) را در حق ما رعايت نكردند، همانا مصيبت روز شهادت حسين عليه السلام ديده‌هاي ما را مجروح گردانيده است و اشك ما را جاري كرده و عزيز ما را ذليل گردانيده است و زمين كربلا مورث كرب و بلاء ما گرديد تا روز قيامت، پس بر مثل حسين بايد بگريند گريه كنندگان، همانا گريه بر آن حضرت فرو مي‌ريزد گناهان بزرگ را. پس حضرت فرمود كه پدرم چون ماه محرم داخل مي‌شد تا عاشر محرم چون روز عاشورا مي‌شد آن روز مصيبت و حزن و گرية او بود و مي‌فرمود امروز روزي است كه حسين «ع» شهيد شده است.
و ايضاً شيخ صدوق از آن حضرت روايت كرده كه هر كه ترك كند سعي در حوائج خود را در روز عاشورا حق تعالي حوائج دنيا و آخرت او را برآورد و هر كه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه او باشد حق تعالي روز قيامت را روز شادي و سرور آن گرداند و ديده‌اش در بهشت به ما روشن باشد و هر كه روز عاشورا را روز بركت شمارد و براي بركت آذوقه در آن روز در خانه ذخيره كند بركت نيابد در آنچه ذخيره كرده است و خدا او را در روز قيامت با يزيد و عبدالله بن زياد و عمر بن سعد لعنهم الله در اسفل درك جهنم محشور گرداند.
روایتی از امام رضا (ع) در باره محرم
شيخ صدوق (ره) در امالي از ابراهيم بن ابي المحمود روايت كرده كه حضرت امام رضا عليه السلام فرمودند همانا ماه محرم ماهي بود كه اهل جاهليت قتال در آن ماه را حرام مي‌دانستند و اين امت جفا كار خونهاي ما را در آن ماه حلال دانستند و هتك حرمت ما كردند و زنان و فرزندان ما را در آن ماه اسير كردند و آتش در خيمه‌هاي ما افروختند و اموال ما را غارت كردند و حرمت حضرت رسالت (ص) را در حق ما رعايت نكردند، همانا مصيبت روز شهادت حسين عليه السلام ديده‌هاي ما را مجروح گردانيده است و اشك ما را جاري كرده و عزيز ما را ذليل گردانيده است و زمين كربلا مورث كرب و بلاء ما گرديد تا روز قيامت، پس بر مثل حسين بايد بگريند گريه كنندگان، همانا گريه بر آن حضرت فرو مي‌ريزد گناهان بزرگ را. پس حضرت فرمود كه پدرم چون ماه محرم داخل مي‌شد تا عاشر محرم چون روز عاشورا مي‌شد آن روز مصيبت و حزن و گرية او بود و مي‌فرمود امروز روزي است كه حسين «ع» شهيد شده است.
و ايضاً شيخ صدوق از آن حضرت روايت كرده كه هر كه ترك كند سعي در حوائج خود را در روز عاشورا حق تعالي حوائج دنيا و آخرت او را برآورد و هر كه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه او باشد حق تعالي روز قيامت را روز شادي و سرور آن گرداند و ديده‌اش در بهشت به ما روشن باشد و هر كه روز عاشورا را روز بركت شمارد و براي بركت آذوقه در آن روز در خانه ذخيره كند بركت نيابد در آنچه ذخيره كرده است و خدا او را در روز قيامت با يزيد و عبدالله بن زياد و عمر بن سعد لعنهم الله در اسفل درك جهنم محشور گرداند.
محرم آمد...
محرّم که نزدیک می شود دلم آرام و قرار ندارد…منتظرم…منتظر لحظه های گریستن بر حسین و اولاد حسین…و چه زیبا لحظاتیست این لحظات…
راستش تنها لحظه ای که احساس می کنم تمام رفتگان دارند به حالم غبطه می خورند همان لحظه ی اشک ریختن برای سیدالشهداست.
چه زیباست انتظار و چشم به راه بودن برای رسیدن ماهی که پر است از عشق…پر است از زیبایی…پر است از حماسه…و پر است از ظلم ستیزی و اقتدار…که این روزها کمرنگ شده در بین دولتمردانمان…
حواسشان نیست که گاهی اقتدار در این است که کمی در چشم عده ای شکست خورده بیایی…اما نامت و مکتبت و آرمانت برای همیشه باقی بماند…
خدا کند محرّممان همراه باشد با فهم عمیقی از مکتب حسین، که حسین درس آزادگی و اقتدار به ما آموخت…
و نشانمان داد که نباید سر خم کرد در برابر ظالم حتی اگر قصد کشتنت را دارد چه رسد به اینکه فقط نانت در خطر باشد…
کاش این محرّم درسی باشد برای دولتمردان جدیدی که بد جور قند در دلشان آب شده برای ارتباط با ظالمترین ظالمان.
دوباره شور عاشوار به پا شد...
قانی که از هر سوی دنیا با هر وسیله ایی به سوی شما می شتابند تا بیعتی دوباره را با مولای شهیدشان تجدید کنند. سرزمینی که هنوز ندای هل من ناصر ینصرنی از آن به گوش می رسد. سرزمینی که هنوز فراتش شرمنده سقای صحرای کربلاست . شرمنده اسرای کربلاست. گویی دیگر او را یارای جوشیدن و خروشیدن نیست.
چگونه می تواند بخروشد در حالی که مولایمان حسین و یارانشان تشنه لب به دیدار رسول خدا شتافتند…
سرزمینی که گویا خورشیدش نیز هنگام تابیدن بر آن شرمنده است. سرزمینی که حالا سنگریزه ها و خارهایش هم از وجود خود شرم می کنند. . .
گویا غـمی تمـام دل را خریـده اسـت قلبم زعشق بیرق ماتم کشیده است
دیشب صدای خسته ای از روی بام گفت حی علی العزا که محرم رسـیده است
دیدار طلاب با فرزند آیت اله بهجت
ما آمده ایم زندگی کنیم تا قیمت پیدا کنیم، نه اینکه به هر قیمتی زندگی کنیم. آیت الله العظمی محمدتقی بهجت
روز دوشنبه 6/8/1392 کلاس های درس طلاب مدرسه علمیه معصومیه(س) زودتر آغاز شد. چون قرار بود خواهران طلبه به استقبال مسافری روند که از فرزندان عالم بزرگواری بود. این روحانی بزرگوار کسی نبود جز فرزند آیت الله بهجت.
خواهران طلبه برای خوش آمد گوئی و استفاده از محضر ایشان به مدرسه علمیه اقدمیه برادران رفتند. در جلسه ایشان سخنرانی زیبائی نمودند. از جمله نکات ارزنده بحث ایشان توجه و اهمیت به علم آموزی و استفاده درست از وقت بود. اینکه هر طلبه باید بتواند خود را به علم روز مجهز سازد تا در برابر شبهه افکنی های دشمن پاسخگو باشد. تاکید نمودند که علم به تنهائی کافی نیست، باید در کنار آن پله های ترقی در معنویات را طی کرد و ضمن سخنان خود به این مساله اشره کردند که طی کردن پله های معنوی برای هر کس دست یافتنی است. اما هرفردی باید اراده کرده و از نقطه ای آغاز کند.
در مجموع کلاس اخلاقی که توسط ایشان برپاشد بسیار پربار و سودمند بود که تلنگری در روحیه طلاب ایجاد نمود. ما نیز برای ایشان درجات بالای علمی و معنوی را آرزومندیم.
اخبار غدیر
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمومنین و الائمه علیهم السلام
علی درعرش بالا بی نظیر است عـلی بر عالم و آدم امیـر اسـت
به عشــق نام مـولایم نوشـتم چه عیدی بهتر ازعید غدیر است
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم قبل از خروج از مدینه جارچیانی را فرا خواندند و فرمودند: در بین شهر و اطراف فریاد بزنید می خواهیم برای حج و اعلام ولایت حرکت کنیم و هیچ کس عذری برای نیامدن ندارد. حدود 70000 نفر جمع شدند و تا به مکه برسند 50000 نفر دیگر به کاروان افزوده شدند. جمعا 120000 نفر برای اعمال حج همراه پیامبر آمدند.
در راه برگشت از حج پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: در غدیر خم برای اعلام ولایت می مانیم. همه ماندند و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در طی ایراد خطبه ای طولانی علی عیه السلام و امامان بعد از او را تا اماما دوازدهم معرفی نمودند و ندای «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» سر دادند و از تمام حاضران خواستند با حضرت علی علیه السلام بیعت کنند و بیعت نیز سه روز به طول انجامید.
اما چه بیعتی… طولی نکشید که اکثر شرکت کنندگان در غدیر عهد و پیمان خود را فراموش کردند و حضرت علی علیه السلام را رها کردند و به همه فرمایشات پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم پشت کردند. پیامبری که به علی علیه السلام گفت: «یا علی یادت باشد هر سال غدیر را جشن بگیر» ، اما چه کند حضرت علی علیه السلام که 25 سال از غدیر گذشت و نتوانست عید ولایت را جشن بگیرد.
حالا سالیان سال است که از آن واقعه مهم تاریخی می گذرد و با ماندگاری نام علی علیه السلام و اولاد او و نابودی دشمنان ایشان مسلمانان شیعه این عید را جشن می گیرند، به خاطر تمام سال هائی که علی علیه السلام نتوانست این روز را جشن بگیرد.
همواره مراکز شادی در شهر برپا بود و از جمله مدرسه معصومیه (س) که هر ساله مرکز برگزار کننده جشنی است امسال نیز میزبان خواهران عموم از سطح شهر بود که در این مراسم حجه الاسلام و المسلمین شاهچراغی خطبه غدیر را خواندند و همراه با مداحی سرکار خانم شکیبی برگزار شد. جشن با پذیرائی شیرینی و آش نذری به اتمام رسید. به امید آنکه ما در زمره محبان و شیعیان حضرت علی علیه السلام باشیم. ان شاءالله
اگر دوزخ به زیر پوست داری نسوزی گر علی را دوست داری
اگر مهر علی در سینه ات نیست بسوزی گر هزاران پوست داری