به وبلاگ مدرسه علمیه معصومیه شهرضا خوش آمدید

انسان گاهی چنان به خود ظلم می کند و دست و پای خویش را طوری می بندد که هیچ کس حتی خودش نمی تواند گره گشایی

 کند. انسان می تواند در تمام شرایط و ابتلائات، راه مستقیم و صراط بندگی و عبودیت را بپیماید و در نتیجه قرب الهی حاصل کند.

گناه دو جور است یا سر لجبازی با خداست، که حتی توبه هم نمی کند. اما گاهی گناهی می کند و پشیمان است دائم خودش را

می خورد که چرا این گناه را کردم؟ دائم خود را ملامت می کند که این نفس لوامه است. این را خدا می آمرزد. اگر تصمیم دارد

دائم سر جنگ با خدا داشته باشد و تکرار کند توبه این شخص مشکل است قبول شود.