قطعه خواندنی و زیبا
زندگی…انتظارو هوس و دیدن و نادیدن نیست
زندگی چون گل سرخی ست…پرازخاروپرازبرگ وپرازعطرلطیف
یادمان باشد اگر گل چیدیم…
عطروبرگ و گل وخار هرسه همسایه دیواربه دیوار همند.
قطعه خواندنی و زیبا
من خدایی دارم، که در این نزدیکی است
نه در آن بالاها
مهربان، خوب، قشنگ
چهره اش نورانی است
گاهگاهی سخنی می گوید، با دل کوچک من، ساده تر از سخن ساده من
او مرا می فهمد
او مرا می خواند، او مرا می خواهد
نکته
این چه حرفیست که در عالم بالاست بهشت
هر کجا وقت خوش افتاد، همانجاست بهشت
دوزخ از تیرگی بخت درون تو بود
گر درون تیره نباشد همه دنیاست بهشت
داستان آموزنده و جالب
ملاقات با خدا
ظهر یک روز سرد زمستانی ، وقتی پروین به خانه برگشت، پشت در پاکت نامه ای را دید که نه تمبری داشت و نه مهر اداره ی پست روی آن بود. فقط نام و آدرسش روی پاکت نوشته شده بود.
او با تعجب پاکت را باز کرد و نامه ی داخل ان را خواند:
” پروین عزیزم،
عصر امروز به خانه ی تو می ایم تا تو را ملاقات کنم .
با عشق ، خدا ”
پروین همان طور که با دست های لرزان نامه را روی میز می گذاشت. با خود فکر کرد که چرا خدا می خواهد او را ملاقات کند؟ او که آدم همی نبود. در همین فکرها بود که ناگهان کابینت خالی آشپزخانه را به یاد آورد و با خود گفت: : من که چیزی برای پذیرایی ندارم!". پس نگاهی به کیف پولش انداخت . او فقط هزار و صد تومان داشت.
ملاقات با خدا
با این حال به سمت فروشگاه رفت و یک قرص نان فرانسوی و دو بطری شیر خرید. وقتی از فروشگاه بیرون آمد، برف به شدت در حال بارش بود و او عجله اشت تا زود به خانه برسد و عصرانه را حاضر کند. در راه برگشت، زن و مرد فقیری را دید که از سرما می لرزیدند. مرد فقیر به پروین گفت:” خانم ، ما خانه و پولی نداریم. بسیار سردمان است و گرسنه هستیم. ایا امکان دارد به ما کمکی کنید؟”
پروین جواب داد: “متاسفم، من دیگر پولی ندارم و این نانها هم برای مهمانم خریده ام.”
مرد گفت: ” بسیار خوب خانم ، متشکرم” و بعد دستش را روی شانه ی همسرش گذاشت و به حرکت ادامه دادند.
همان طور که مرد و زن فقیر در حال دور شدن یودند، پروین درد شدیدی را در قلبش احساس کرد. به سرعت دنبال آنها دوید: ” اقا خواهش می کنم صبرکنید” وقتی پروین به زن و مرد فقیر رسید، سبد غذا را به آنها داد و بعد کتش را درآورد و روی شانه های زن انداخت.
مرد از او تشکر کرد و برایش دعا کرد. وقتی پروین به خانه رسید یک لحظه ناراحت شد چون خدا می خواست به ملاقاتش بیاید و او دیگر چیزی برای پذیرایی از خدا نداشت. همان طور که در را باز کرد ، پاکت نامه دیگری را روی زمین دید. نامه را برداشت و باز کرد:
” پروین عزیز،
از پذیرایی خوب و کت زیبایت متشکرم،
با عشق ، خدا “
عید غدیر
غدیر، تنها نه به عنوان «روزى تاریخى» ، بلكه به عنوان یك«عید اسلامى» مطرح است. عید بودن آن نیز، مراسم و سنتهاى خاصىرا مىطلبد و نه تنها باید آن را عید دانست، بلكه باید آن را عید گرفت و به شادمانى پرداخت و به عنوان تعظیم شعائر دینى، آنرا بزرگ داشت و برشكوه آن افزود، تا ارزشهاى نهفته در این روزعظیم، همواره زنده بماند و سیره معصومین(علیهم السلام)احیاگردد.
مسابقه «غدیر» و «عیدگرفتن» این روز مقدس، به زمان پیامبراكرم(ص)مىرسد. در دوران ائمه دیگر نیز این سنت دینىادامه داشته و امینان وحى الهى، همچون امام صادق(ع)و امامرضا(ع)آن را آشكار ساخته و یادش را گرامى و زنده نگه مىداشتند. پیش از آنان نیز، امیرالمومنین(ع)احیاگر این عید بود.
رمز عید بودن «غدیر» نیز، كمال دین و اتمام نعمت در سایهتداوم خط رسالت در شكل و قالب امامت بود. به فرمان پیامبر خدا(ص)مسلمانان مامور شدند «ولایت» را بهصاحب ولایت تبریك گویند و با آن حضرت بیعت كنند. رسول خدا نیزبراین نعمت الهى شادمانى كرد و فرمود: «الحمدلله الذى فضلناعلى جمیع العالمین.»
آیه قرآن كه به صراحت، این روز را روز اكمال دین و خشنودىپروردگار از این واقعه و این تعیین وصى دانسته، رمزدیگرى ازعید بودن غدیرخم است. فرخندگى این روز و عظمت این مراسم و عیدبودن غدیر، در آن روز و لحظه برهمگان روشن بود. این نكته راحتى «طارق بن شهاب» مسیحى كه در مجلس عمربن خطاب حضور داشت،فهمیده بود كه گفت: اگر این آیه(الیوم اكملت لكمدینكم…)(مائده / 3) در میان ما نازل شده بود، روز نزول آیهرا عید مىگرفتیم. هیچ یك از حاضران نیز حرف او را رد نكردند. خود عمر نیز سخنى گفت كه به نوعى پذیرش حرف او بود.
عید گرفتن غدیر
غدیر، تنها نه به عنوان «روزى تاریخى» ، بلكه به عنوان یك«عید اسلامى» مطرح است. عید بودن آن نیز، مراسم و سنتهاى خاصىرا مىطلبد و نه تنها باید آن را عید دانست، بلكه باید آن را عید گرفت و به شادمانى پرداخت و به عنوان تعظیم شعائر دینى، آنرا بزرگ داشت و برشكوه آن افزود، تا ارزشهاى نهفته در این روزعظیم، همواره زنده بماند و سیره معصومین(علیهم السلام)احیاگردد.
شرح مختصری از زندگی استاد شهید مرتضی مطهری
رح مختصر زندگاني مولف شهيد
استاد شهيد آيت الله مطهري در 13 بهمن 1298 هجري شمسي در فريمان واقع در 75 کيلومتري شهر مقدس مشهد در يک خانواده اصيل روحاني چشم به جهان مي گشايد. پس از طي دوران طفوليت به مکتبخانه رفته و به فراگيري دروس ابتدايي
![]() |
مي پردازد. در سن دوازده سالگي به حوزه علميه مشهد عزيمت نموده و به تحصيل مقدمات علوم اسلامي اشتغال مي ورزد. در سال 1316 عليرغم مبارزه شديد رضاخان با روحانيت و عليرغم مخالفت دوستان و نزديکان، براي تکميل تحصيلات خود عازم حوزه علميه قم مي شود در حالي که به تازگي موسس گرانقدر آن آيت الله العظمي حاج شيخ عبدالکريم حائري يزدي ديده از جهان فروبسته و رياست حوزه را سه تن از مدرسان بزرگ آن آيات عظام سيد محمد حجت، سيد صدرالدين صدر و سيد محمد تقي خوانساري به عهد گرفته اند.
در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از محضر مرحوم آيت الله العظمي بروجردي (در فقه و اصول) و حضرت امام خميني ( به مدت 12 سال در فلسفه ملاصدرا و عرفان و اخلاق و اصول) و مرحوم علامه سيد محمد حسين طباطبائي (در فلسفه : الهيات شفاي بوعلي و دروس ديگر) بهره مي گيرد. قبل از هجرت آيت الله العظمي بروجردي به قم نيز استاد شهيد گاهي به بروجرد مي رفته و از محضر ايشان استفاده مي کرده است. مولف شهيد مدتي نيز از محضر مرحوم آيت الله حاج ميرزا علي آقا شيرازي در اخلاق و عرفان بهره هاي معنوي فراوان برده است. از اساتيد ديگر استاد مطهري مي توان از مرحوم آيت الله سيد محمد حجت ( در اصول) و مرحوم آيت الله سيد محمد محقق داماد (در فقه) نام برد. وي در مدت اقامت خود در قم علاوه بر تحصيل علم، در امور اجتماعي و سياسي نيز مشارکت داشته و از جمله با فدائيان اسلام در ارتباط بوده است. در سال 1331 در حالي که از مدرسين معروف و از
![]() |
اميدهاي آينده حوزه به شمار مي رود به تهران مهاجرت مي کند. در تهران به تدريس در مدرسه مروي و تأليف و سخنرانيهاي تحقيقي مي پردازد. در سال 1334 اولين جلسه تفسير انجمن اسلامي دانشجويان توسط استاد مطهري تشکيل مي گردد. در همان سال تدريس خود در دانشکده الهيات و معارف اسلامي دانشگاه تهران را آغاز مي کند. در سالهاي 1337 و 1338 که انجمن اسلامي پزشکان تشکيل مي شود .استاد مطهري از سخنرانان اصلي اين انجمن است و در طول سالهاي 1340 تا 1350 سخنران منحصر به فرد اين انجمن مي باشد که بحثهاي مهمي از ايشان به يادگار مانده است.
کنار امام بوده است به طوري که مي توان سازماندهي قيام پانزده خرداد در تهران و هماهنگي آن با رهبري امام را مرهون تلاشهاي او و يارانش دانست. در ساعت 1 بعد از نيمه شب روز چهارشنبه پانزده خرداد 1342 به دنبال يک سخنراني مهيج عليه شخص شاه به وسيله پليس دستگير شده و به زندان موقت شهرباني منتقل مي شود و به همراه تعدادي از روحانيون تهران زندانی مي گردد. پس از 43 روز به دنبال مهاجرت علماي شهرستانها به تهران و فشار مردم، به همراه ساير روحانيون از زندان آزاد مي شود.
زندگی نامه شهید
سردار رشید سپاه اسلام شهید حاج سیفالله حیدرپور ازفرماندهان شهرضا سردار شهید حیدرپور در نخستین روزهای تشکیل سپاه پاسداران به عضویت این نهاد درآمد ، با آغاز جنگ تحمیلی جزء نخستین نیروهایی بود که به جبهه های نبرد حق علیه باطل در منطقه جنوب اعزام شد و بدون لحظه ای درنگ عاشقانه قدم در راه جهاد فی سبیل الله گذاشت.
سردار شهید دکترحاج سیف الله حیدرپور فرمانده سابق لشکرعملیاتی 3 حمزه سیدالشهدا که از اوائل سال 1385 با تشدید عوراض مجروحیت شیمیایی اش از نظر جسمی دچار مشکل بود، پس از سالها تلاش و کوشش مجاهدت در راه خدا، تحمل سختی ها و محدودیت های ناشی از جراحات 70 درصدی دوران دفاع مقدس، روحش در سالگرد تولد معنویش دردهه فجر انقلاب اسلامی از قفس تن جدا شد تا همراه و همنشین با معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره)، یاران شهیدش سرداران شهید حسین خرازی ، ابراهیم همت، احمد کاظمی ، سید جمال طباطبایی و بردار شهیدش مسیح الله حیدرپور در محرم حسینی بر خوان پر نعمت حضرت ابا عبدالله (ع) بنشیند.
در عملیات های والفجر 8، کربلای 5 ، والفجر 10 با مسئولیت های فرمانده گردان، جانشین فرمانده تیپ 44 قمر بنی هاشم (ع) و فرمانده تیپ مستقل 48 فتح به انقلاب اسلامی و کشور خدمت کرد و به خاطر رشادت های فراوان از خود گذشتگی ، ایثارگری و نبوغ نظامی اش پس از پایان دوران دفاع مقدس به دریافت نشان فتح مفتخر گردید.
سردار سرتیپ شهید دکتر سیف الله حیدرپور پس از جنگ تحمیلی به عنوان فرماندهی متعهد ، نقش موثری درحفظ امنیت منطقه جنوب داشت. وی با فراگیری علوم استراتژیک نظامی و تلفیق آن باتجارب ارزشمند دوران 8 سال دفاع مقدس تبدیل به یکی از فرماندهان شاخص سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و الگویی برای پاسداران جوان شد.
سردار شهید حیدرپور از سال 1371 تا 1374 فرمانده دانشکده زرهی سپاه در شیراز بود . او نیازهای یگان های زرهی نیروی زمینی سپاه را با دوره های آموزشی دانشکده که نقش موثری در تقویت یگان های رزمی سپاه داشت ،منطبق کرد. وی درسال 1375 به عنوان جانشین لشکر 4 بعثت مشغول به خدمت شده واز سال 1378 به مدت دو سال فرماندهی لشکر عملیاتی 3 حمزه سید الشهدا انقلاب را به عهده گرفت تا به عهدی که با همرزمان شهیدش بسته بود ، وفا کرده و امنیت منطقه شمالغرب کشور را تامین کند.